نویسنده .عبدالمالک زین الدینی دانشجوی رشته مهندسی عمران .مشاور جوان بخشدار لاشار .مشاور فرهنگی و رسانه ای شهرداری اسپکه خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان
شماره تماس وشماره وات ساپ 09120851873 جهت ارسال خبر
بخش لاشار دارای 3 دهستان به نام های لاشار شمالی، لاشار جنوبی و چانف است. فاصله مرکز بخش(اسپکه) با شهر نیکشهر 110 کیلومتر است. ارتفاع آن 786 متر از سطح دریا و جمعیتش 46000 نفر می باشد که بیش از 7000 نفر آن در شهر اسپکه ساکن هستند.
لاشار یکی از نقاط دیدنی بلوچستان بشمار می آید. این بخش از نظر آب و هوایی گرم و خشک بوده و دارای درجه حرارت متوسط 41 درجه سانتیگراد بالای صفر در دوز است.
بخش لاشار در سال 1369 با انتزاع از بخش بمپور و ارتقا نیکشهر به شهرستان، به عنوان یکی از بخش های پنجگانه شهرستان نیکشهر به مرکزیت اسپکه در آمد و اسپکه 9 سال است که به شهر تبدیل شده است.
ویژگی های جغرافیایی بخش لاشار
معرفی مرکز بخش(اسپکه):
نام شهر اسپکه در قدیم، سپه گه بوده است یعنی مکانی که نیروهای دولتی و خوانین برای تصمیم گیری در مورد مسایل و مشکلات منطقه در آنجا جمع میشده اند و تصمیم گیری مینموده اند. شهر اسپکه به وسیله میر مراد مبارکی( فرزند ارشد میر مبارک) آباد شده است و قدمت این شهر براساس قبضی که از قلعه آن پیدا شده است به حدود800 سال میرسد.
مرکز بخش لاشار که ارتفاع آن از سطح دریا 786 متر میباشد، در 60 درجه و 110 دقیقه طول شرقی و 26 درجه و 50 دقیقه عرض شمالی واقع است. فاصله زمینی شهر اسپکه تا مرکز استان 440 کیلومتر و تا مرکز شهرستان 110 کیلومتر است.
رودهای مهم:
کاجو، جسیس، شیرآباد، تنگ سرحه
حدود: شهر اسپکه( مرکز بخش لاشار) از طرف شمال به شهرستان ایرانشهر، از جنوب به قصرقند، از طرف مشرق به شهرستان سرباز و از مغرب به بخش فنوج محدود است
مساحت: مساحت بخش لاشار حدود 4580 کیلومتر مربع است.
جمعیت: جمعیت آن براساس آخرین سرشماری 37741 نفر است.
آب و هوا: آب و هوای بخش لاشار در تابستان گرم و خشک و در زمستان معتدل است و بادهای باران آور موسمی در فصل تابستان(نمی) و بادهای باران آور غربی( مدیترانه ای) در فصل زمستان در این منظقه موجب ریزش پراکنده باران می شود.
تقسیمات کشوری: بخش لاشار دارای 3 دهستان (نام های لاشار شمالی، لاشار جنوبی و چانف)، 162 روستا و دارای 24 دهیاری می باشد که 21 واحد فعال میباشند.
آثار تاریخی و فرهنگی:
قلعه اسپکه، قلعه چانف، قلعه سرمیچ( هر 3 قلعه متعلق به خوانین مبارکی هستند)، قلعه هریدوک معروف به قلعه گلک(( متعلق به خوانین میرلاشاری بوده است) که اکنون تنها آثار قلعه بر جای مانده است و قابل سکونت نمی باشد)، زیارتگاه میر مبارک( جد مبارکی ها) در چانف، زیارتگاه بی بی جمال خاتون در روستای عیسی آباد( خواهر میرمبارک) و...
جاذبه های گردشگری بخش لاشار:روستای تنگ سرحه و حاشیه رودخانه دایمی تنگ سرحه، آبشار اوگینک، آبشار گلیک، آبشار گواتامچ، آبشار ندگروگ، آبشار بغدر، آبشار و آبگرم شیرآباد، نخلستان ها و باغ های لاشار
مهمترین رشته های صنایه دستی رایج در لاشار:
قالی بافی، گلیم بافی، حصیربافی، پرده بافی، چادر بافی، خراطی، سوزن دوزی، سکه دوزی و آینه دوزی، پریواردوزی، توردوزی، خامه دوزی و سیاه دوزی
طوایف بخش لاشار:
میرلاشاری، مبارکی، میر، گردهانی، رییسی، امیری، باشنده، جاوشیری، حاجی زهی، زین الدینی، گردهانی، نارویی، سهویی، آزباغی، درزاده، چاکری، لاسکانی( شاهوزهی)، نوایی، آهورانی، فولادی، سرحه ای، سردارزهی و ...
سرپرسی سایکس که در سال 1272ه.ش( 1893م) از سرزمین لاشار بازدید نموده است، مینویسد: اهالی لاشار به سایر بلوچ ها از هر حیث رجحان دارند و از لحاظ قیافه و اندام و گشاده رویی ابداً با بلوچ های دیگر قابل مقایسه نیستند.

بازدیدهای امروز : نفر
بازدیدهای دیروز : نفر
كل بازدیدها : نفر
بازدید این ماه : نفر
بازدید ماه قبل : نفر
تعداد نویسندگان : عدد
كل مطالب : عدد
آخرین بازدید :
آخرین بروز رسانی :